ქსელის ნეიტრალიტეტი

ინტერნეტ ნეიტრალიტეტის საფუძვლად არის აღებული იდეა, რომ ყველა მომხმარებელს უნდა ჰქონდეს წვდომა კონტენტზე თანაბარი პირობებით. აქ ის იგულისხმება, რომ ინფორმაციის წყაროსა და შინაარსის მიუხედავად, ინტერნეტ პროვაიდერი ვალდებულია უზრუნველყოს მასზე წვდომა ზოგადი პრინციპით დამატებითი საფასურის გადახდის გარეშე. მომხმარებლებისთვის ეს ნიშნავს ფიქსირებული თანხის გადახდას კონტენტში სიჩქარის შეზღუდვის გარეშე. ნეიტრალიტეტის მოხსნა ნიშნავს ფასის ცვალებადობას მოწოდებული სიჩქარის მიხედვით, ან გარკვეული პაკეტების გაყიდვას თამაშებისთვის, ვიდეო კონტენტისთვის ან სოციალური ქსელებისთვის. ამიტომ, მოვლენების ასეთი განვითარებით, მომხმარებლები საიტებს აფასებენ არა კონტენტის ხარისხით, არამედ ჩატვირთვის სიჩქარით და, ზოგადად, დათვალიერების შესაძლებლობით. როდესაც ნეიტრალიტეტი მოიხსნება, პროვაიდერებს ერთობლივად ექნებათ შესაძლებლობა შეაჩერონ წვდომა ზოგიერთ რესურსზე, რითაც მომხმარებლებს ართმევენ ამ კონტენტზე წვდომას. მეორეს მხრივ, პროვაიდერებს შეუძლიათ მოითხოვონ გადახდა სერვისებისგან და თუ არ მიიღეს, შეანელონ საიტები ან უზრუნველყონ ფასდაკლებები კონკურენტებისთვის, რომლებმაც მიიღეს მათი მოთხოვნები.

ქსელის ნეიტრალიტეტის მომხრეებისა და მოწინააღმდეგეების მოსაზრებები

მოსაზრებები ქსელის ნეიტრალიტეტის აუცილებლობის შესახებ ორ ბანაკად იყოფა: ისინი, ვინც მომხრეა და ვინც მასში მხოლოდ მინუსებს ხედავს. ამ მეორე ჯგუფის წარმომადგენლები ამტკიცებენ, რომ პროვაიდერები ახლა იმაზე ნაკლებ მოგებას იღებენ, ვიდრე შეეძლოთ, რაც იმას ნიშნავს, რომ მათ არ აქვთ საკმარისი სახსრები ინტერნეტის განვითარებაში ინვესტირებისთვის. ასევე ამბობენ, რომ ასეთ პირობებში მომხმარებლის პირადი უსაფრთხოების უზრუნველყოფა საგრძნობლად მცირდება. სინამდვილეში, თუ ქსელის ნეიტრალიტეტი არ იარსებებს, მაშინ რას, როდის და როგორ უყურებთ, აღარ გადაწყვეტთ თქვენ, არამედ თქვენი ინტერნეტ პროვაიდერი, რომელიც თავის მხრივ ყურადღებას გაამახვილებს იმაზე, ვინც მას მეტს გადაუხდის. ეს ქმნის საინფორმაციო ვაკუუმს, სადაც ადამიანები შთანთქავენ და აანალიზებენ მხოლოდ იმ ინფორმაციას, რომელსაც ლობირებს საზოგადოების ზედა ნაწილი. ქსელის ნეიტრალიტეტის პრინციპების მთავარი მოწინააღმდეგეები არიან პროვაიდერები. ისინი თავიანთ პოზიციას იმით ხსნიან, რომ მათ სჭირდებათ ტრაფიკის მონიტორინგი და რეგულირება პოპულარულ საიტებზე, რათა უზრუნველყონ მომხმარებლებისთვის მონაცემების უწყვეტი მიწოდება.
ნეიტრალიტეტის მხარდამჭერები საზოგადოების ყურადღებას ამახვილებენ იმაზე, რომ ეს პრინციპი ასახავს სამართლიანობასა და არჩევანის თავისუფლებას, წინააღმდეგ შემთხვევაში დიდი კაპიტალის მფლობელები პირდაპირ კონკურენტებს ფულადი ნაკადებით გაანადგურებენ. ქსელის ნეიტრალიტეტის გაუქმების შემთხვევაში, ინტერნეტის მომხმარებლები ფაქტობრივად იყოფებიან პირველ და მეორე კლასებად.ხოლო ისინი, ვინც ვერ გადაიხდიან დამატებით საფასურს, იქნებიან მოწყვეტილები ინფორმაციის ნაწილის მიღებისგან. ჩვეულებრივი მომხმარებლები უფრო მეტად ემხრობიან ქსელის ნეიტრალიტეტს, რადგან ეს მათ საშუალებას აძლევს მიიღონ ინფორმაცია სხვადასხვა წყაროდან. ის ასევე სასარგებლოა მცირე ბიზნესისთვის და სტარტაპებისთვის, რომლებმაც შესაძლოა თავიდან ვერ გადაიხადონ სიჩქარეს თანხა.

Netflix, Mozilla, Yahoo, Amazon, Kickstarter, Google და eBay არიან ნეიტრალიტეტის მომხრეები.
ისინი მხარს უჭერენ საპროტესტო აქციებს, რომლებიც იმართება Twitter-ში და Facebook-ში. ინტერნეტის დამფუძნებელი ტიმ ბერნს-ლი და აშშ-ს ყოფილი პრეზიდენტი ბარაკ ობამა ასევე მხარს უჭერენ ქსელის ნეიტრალიტეტის ინიციატივას.

თუ ყველა მომხმარებლისთვის თანაბარი წვდომის წესები არ იქნება დაცული, ამან შეიძლება გამოიწვიოს ძალიან სერიოზული შედეგები, რაც გავლენას მოახდენს როგორც ბაზრის დიდ მოთამაშეებზე, ასევე ძალიან ახალგაზრდა სტარტაპებსა და მცირე ბიზნესებზე. ასეთი პოლიტიკის მსვლელობისას, პროვაიდერებს შეუძლიათ დაბლოკონ წვდომა ასობით საიტზე, რაც გავლენას მოახდენს ისტორიაზე და ზღუდავს მომხმარებლის არჩევანის თავისუფლებას. ამავე დროს, ნეიტრალიტეტის პოლიტიკის შემთხვევაში შესაძლებელია სხვა, არანაკლებ სამწუხარო პროგნოზი - ან ფასის ზრდა, ან არასაკმარისი დაფინანსების გამო მონაცემთა გადაცემის ხარისხის გაუარესება.

როგორი მდგომარეობაა კონკრეტულ ქვეყნებში

ქსელის ნეიტრალიტეტი არის მომგებიანი მხოლოდ რიგითი მომხმარებლებისთვის, ხოლო სახელმწიფო, პროვაიდერები და მსხვილი კორპორაციები ერევიან ქსელის განვითარებაში და არეგულირებენ მას საკუთარ საჭიროებებზე. ეს ზღუდავს მას და არღვევს კონფიდენციალურობის უფლებას.
დღეს ისეთ ქვეყნებს, როგორიცაა ჩინეთი, იაპონია, საფრანგეთი, ისრაელი, რუსეთი და კანადა, საერთოდ არ აქვთ ნეიტრალიტეტი.

ამერიკის შეერთებული შტატები. შეერთებულ შტატებში ქსელის ნეიტრალიტეტის საკითხი არაერთხელ დაისვა. უმსხვილესი ინტერნეტ პროვაიდერები, Comcast-ი ან Viacom-ი, ინარჩუნებდნენ ნეიტრალიტეტის სტატუსს. ვარაუდობენ, ქვეყანაში სრულიად გაუქმდება ქსელის ნეიტრალიტეტი.

უკრაინა. ამ დროისთვის, ქვეყანაში შეზღუდულია წვდომა ზოგიერთ საიტზე, მათ შორის Mail.ru, VKontakte, Odnoklassniki, Yandex, Kaspersky Lab და Dr.Web სერვისებზე. გლობალური ტრაფიკის გადანაწილება და მსოფლიო სერვერების აქტივობა, რომელთა უმეტესობა მდებარეობს აშშ-ში, აუცილებლად იმოქმედებს უკრაინელ მომხმარებლებზე. სავარაუდოა, რომ გიგანტები, როგორიცაა Facebook-ი, Instagram-ი და Google-ი, შეძლებენ იმას, რომ პროვაიდერებს დამატებით გადაუხადონ თავიანთ საიტებზე წვდომისთვის, მაგრამ სტარტაპების წილი ბაზარზე მნიშვნელოვნად შემცირდება. ხოლო არჩევანის უფლება, რომელიც თითოეულ მომხმარებელს აქვს, ასეთ პირობებში იძენს „დე იურე" სტატუსს.

წყარო: http://en.mediasat.info/